ما ارتباط بین کیفیت کارکنان و پیامدهای گزارشگری مالی را بررسی می کنیم. با استفاده از سطح میانگین تحصیلات نیروی کار در MSA (ها)، جایی که شرکت به عنوان یک نماینده برای کیفیت کارکنان فعالیت می کند، متوجه می شویم که شرکت های دارای نیروی کار کیفیت بالا، کیفیت اقلام تعهدی بیشتر، نقض کنترل داخلی کمتر و بیان مجدد کمتر، از خود نشان می دهد. همچنین این شرکت ها، پیش بینی های مدیریت عالی از نظر فراوانی، بموقع بودن، دقت، صحت و سوگیری، صادر می کنند. شواهد ما بیان می کنند که کیفیت کارکنان، بخصوص در دفاتر مرکزی یک شرکت با کیفیت افشای اجباری و همچنین داوطلبانه، ارتباط دارد. مقدمه: بعد از یک سری رسوایی های حسابداری در اوایل دهه 2000 (برای مثال، انرون و WorldCom)، شرکت کنندگان در بازار سرمایه، این سوال به ذهنشان آمد که چگونه حسابرسان و ناظران نتوانستند تقلب در گزارش را شناسایی کنند. اما، در یک ارزیابی جامع از موارد تقلب از سال 1996 تا 2004، دایک و همکاران (2010) در یافتند که کارکنان یک شرکت، بیشتر از (17% از مواقع) نسبت به حسابرسان (10%) و بخش امور مالی شرکتی بورس و کمیسیون (7%)، تقلب را شناسایی و آشکار می کنند. با توجه به اینکه کارکنان، انضباط عطف به گذشته از گزارشگری مالی را با کمک به افشای تقلب بعد از رخداد آن، فراهم می کنند، پرسشی که بطور طبیعی به ذهن می آید این است که آیا کارکنان قادر به تحمیل انضباط براساس پیش بینی را بر گزارشگری مالی تحمیل کنند قبل از اینکه تخلفی رخ دهد یا خیر؟ ما بررسی کردیم که آیا کیفیت نیروی کار یک شرکت با کیفیت گزارشگری مالی ارتباط دارد یا خیر. به دو صورت کیفیت نیروی کار یک شرکت را به عنوان یک نماینده یا پراکسی در نظر گرفتیم: (1) میانگین سطح تحصیلات نیروی کار در «ناحیه آماری کلانشهر» (MSA) جایی که دفتر مرکزی شرکت در آن واقع شده و (2) سطح تحصیلات میانگین نیروی کار در همه MSA های ذکر شده در بایگانی Form 10-K شرکت. با استفاده از این معیارها، دو پرسش پژوهشی گسترده را بررسی می کنیم. اول اینکه، آیا کارکنان بسیار تحصیل کرده با بهبود کیفیت افشای اجباری ارتباط دارند یا خیر؟ دوم اینکه، آیا کارکنان بسیار تحصیل کرده با بهبود کیفیت افشای اختیاری ارتباط دارند؟